|
Definicja Światowej Federacji Muzykoterapii:
„Muzykoterapia jest wykorzystaniem muzyki i/lub jej elementów (dźwięk, rytm, melodia, harmonia) przez muzykoterapeutę i pacjenta, klienta lub grupę w procesie zaprojektowanym dla ułatwienia komunikacji, uczenia się, mobilizacji, ekspresji, koncentracji fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej i poznawczej w celu rozwoju wewnętrznego potencjału oraz rozwoju lub odbudowy funkcji jednostki, aby mogła ona osiągnąć lepszą integrację intra- i interpersonalną a w konsekwencji lepszą jakość życia.”
Definicja Tadeusza Natansona:
„Muzykoterapia jest jednym spośród działań zmierzających w kierunku rehumanizacji współczesnego życia przez wielostronne wykorzystanie wielorakich walorów substancji muzycznej w celu ochrony i przywracania ludzkiego zdrowia oraz w celu korzystnego wpływania na współkształtowanie zarówno środowiska, w którym człowiek żyje i działa, jak i panujące w nim stosunki międzyludzkie.”
(Zeszyt Naukowy Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego nr 45, Wrocław 1988. s. 123)
CZĘŚĆ TEORETYCZNA:
1. Pozytywne aspekty oddziaływania muzyki na kobiety w okresie ciąży.
2. Oddziaływanie muzyki na stan psychofizyczny płodu.
3. Znaczenie muzyki w okresie prenatalnym.
4. Wpływ muzyki w czasie ciąży na tworzenie pozytywnej relacji pomiędzy dzieckiem i matką.
5. Zastosowanie muzyki w celach relaksacyjnych i przeciwbólowych.
6. Ćwiczenia oddechowe z użyciem muzykoterapii.
CZĘŚĆ PRAKTYCZNA:
1. Umiejętne dopasowanie repertuaru muzycznego w okresie ciąży.
2. Wykorzystanie własnego warsztatu muzycznego ( praca głosem, gra na małych instrumentach muzycznych, korzystanie z nagrań muzyki relaksacyjnej oraz aktywizującej ).
3. Relaksacja i wizualizacja. Zastosowanie technik relaksacji m.in. według Jacobsona, Wintreberta, trening autogenny Schulza.
|